داغ|دل من نگویم که کنون با که نشین و چه بنوش | که تو خود دانی اگر زیرک و عاقل باشی

هنوز فینگلیش می‌نویسید واقعاً؟

کاش تا آخر تابستون هوا این‌جوری بمونه؛ خنک، ابری، خنک، خنک.

مالیخولیا.

خدای من شاهدی که چه‌قدر من این بشر رو دوست دارم.

از اندوه باطل رها شو؛ مسیر جهان دوره‌گردی‌ست. به چشمان نمناک مهتاب زمین لکّه‌ای لاجوردی‌ست. #چارتار.

گاهی فکر می‌کنم، واقعاً «حرمت دماء» و ارزش‌مندی خون انسان‌ها (و به طور خاص‌تر، مؤمنین) چه جایگاه‌ای در منظومه‌ی حماسی-احساسی انقلابی بزرگواران دارد؟ و آیا در قاموس دین تقیه برای حقن دماء این‌قدر مذموم و بزدلانه است؟ و این که گفته شده «این‌ها می‌ترسیدند، من نمی‌ترسیدم» آیا ترس از جان …

چه خواب عجیب‌ای؛ داشتم یه کاری می‌کرذم، پست‌چی زنگ زد، جواب دادم گفت اشتباه زده، رفتم پایین دیدم دارند همبرگر از تولید به مصرف می‌فروشند، رفتم دنبال کره‌ی محلی،‌ که خیلی هم ارزون بود.

این شب‌ها، این حشرات اشک من رو درآورده‌اند. امشب یک (بلکه دو) شب‌پره در اتاقم خود رو به در و دیوار و چراغ‌های کاغذی‌م می‌کوبیدند. شمع روشن کردم که طبق افسانه‌ها بیاد و خودش رو به آتش بکشه، که علی‌رغم انتظار رخ نداد. یک بار که روی چراغ ایستاده‌ام در …